شنیدم که گفتی: اگر از باب توبه راهت ندادند؛ از باب الحسین(ع) وارد شو!
سلام ماه خون
ماهی که تو را شنیدم،
شنیدم که گفتی فلانی اگر از باب توبه راهت ندادند
از باب الحسین(ع) وارد شو!
هر یک گناه، تو را از تراز زندگیت دورتر می‌کند
و
تراز زندگی «عباس» است
***
از باب الحسین(ع) بیا
در ابوحمزه ثمالی رساندی که خدای کرب‌وبلا
شادی جدحسین را بر شادی شیطان ارجح می‌داند
و چقدر شاد می‌شود رسول الله که خداوند به احترام نوه‌اش
نوکری را که نام حسین(ع) را برده است به بهشت علی(ع) رهنمون سازد
***
از باب الحسین(ع) بیا
باب الحسین(ع) باز شد و این تو و این باب...
راستی پرچم سیاه ارباب هم به اهتزاز درآمد...
وعده ی ما کربلا انشاالله اربعین حسینی.
گاهی گمان نمی کنی ولی می شود
گاهی نمی شود که نمی شود ....
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است...
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود...
گاهی گدای گدایی و بخت نیست ...
گاهی تمام شهر گدای تو می شود ...
گاهی بساط عشق خودش جور می شود ...
گاهی بی مقدمه ناجور می شود....
بسم رب الحسین علیه السلام
مینویسم قربة الی الله بخوانید قربة الی الله قبول میشویم انشاالله
هرگاه که ذیحجه میرسد ایام معلومات عرفا و سلکا رابرمیگیرد. اما دلمان شور میزند
حجاج حاجی میشوند و مانماز و واعدنا میخوانیم. امادلمان شور میزند
صائمان مشغول روزه و ذاکران مشغول و ذکر و ماهم دلی به دریا میزنیم.
امادلمان شور میزند
دلمان شور مسجد کوفه و زاویه اش را میزند دل همه برای عید اضحی میزند قربانی کنند
اما مادلمان شور حاجی ای را میزند که قربانی هایش را به مذبح و منای کرب وبلا میبرد.
خوب گوش کنید از صحن حرم سید الکریم صدا می آید:
کوفه میا حسین جان ، کوفه وفا ندارد ، کوفی بی مروت ، شرم و حیا ندارد
اما با همه این زیبائی های گریه دار!!!مادلمان بند نوای دیگریست ... عرفه
آنهم از زبان کسی که مولایش حسین (ع) اولین بار به او اذن داد که سفره عرفه خوانی در ایران را به این وسعت پهن کند
دلم گرفته و باران می بارد.. آه...
به قول حاجی کاش یک کم از این باران ها کربلا می آمد و
از آب هم مضایقه کردند کوفیان... خوش داشتند حرمت مهمان کربلا
عرفه روز شناخت روز مناجات و چه عجیب که مناجاتش از روزه اش پراهمیت تراست.
یکسال حاجی میگفت همیشه او به تو میگوید شب به مهمانسرایم بیا
ولی امروز مخصوص روز تو راخوانده که با او مناجات کنی
ولی چه مناجاتی حاجی ! تو که میکشی ما را با میکشی حسین (ع)
چه مناجاتی که باهرشهادت آقا به جوارح مبارکش روضه ای از عاشورا داغ تر میخوانی
بخوان که میخواهم میان روضه برایش جان دهم .
وعده ما یک شنبه 15 آبان - روز عرفه - شهادت ولی فقیه ارباب (ع) حضرت مسلم-
بعد از نماز ظهر.حسینیه صنف لباس فروش ها.
التماس دعا.
می زنه قلبم ... داره میاد دوباره باز بوی محرم
داره میاد دوباره باز بوی محرم
ایام مسلمیه هم رسید. با اومدن ایام شهادت حضرت مسلم شمیم روح بخش محرم به مشام می رسد. سفیر عشق به شهر کوفه پا گذاشت تا مژده ی آمدن مولای عاشقان را به کوفیان بدهد. اما افسوس که نمی دانست تار وپود بافت وجودی این مردم از بی وفایی است . اما افسوس که نمی دانست نامرد مردم دارن تیر سه شعبه آماده می کنن. اما افسوس که نمی دانست حرامی ها نقشه ی بستن آب رو در سر دارند . اما افسوس که نمی دانست صحبت معجر در میان است . اما افسوس که نمی دانست صحبت از گو .... اما افسوس که نمی دانست...
روی مسلم را در مقابل دوزخیان روی زمین تنها گذاشتند واومظلومانه ولی سرفرازجان خویش را برسر پیمانی که با مظهر ولایت زمان حسین (ع) داشت گذاشت .او را شهید کردند وبدن بدون سرش را از بالای دارالعماره کوفه بر زمین انداختند.در آخرین لحظات ذره ذره وجود او فریاد می زد که:
کوفه میا حسین جان کوفه وفا ندارد
تا اطلاع ثانوی، تهران پایتخت نیست. پایتخت آنجایی است که رهبر آنجا نفس می کشد.
زین پس کرمانشاه پایتخت ایران است...
این شهر هزار رنگ و لعاب من این روزها جان ندارد نیمه جان شده است شاید هم مرده است نمی‌دانم فقط می‌دانم همه شهر چشم شده‌اند سر راهتان...
اصلا قرار نیست مرثیه بخوانیم و توی سرمان بزنیم فقط می‌خواهیم بگوییم که دلتنگیم؛ دلتنگ برای آقایمان، برای رهبرمان، بغض گلویمان را گرفته شاید هم راه نفس‌مان را، آخر عادت داریم نه بهتر بگوییم دل بسته‌ایم به نفس‌های پیرِشهرمان، به رهبرمان.
شده ایم مثل آنهایی که منتظرند کسی برگردد؛ 5 روزاست شما رفته‌ای و این 5روز یک عمر صد ساله شده است برای ما، ثانیه‌ها لنگان لنگان می‌روند و انگار قرار نیست به مقصد برسند و ما حالا که فهمیده‌ایم سفرتان چند روز دیگر ادامه دارد عجیب دلتنگ شده‌ایم برایخودتان، برای بیتتان، برای دیدارتان، برای روزهایی که لطف خدا قسمت ما می‌شد و نماز می‌خواندیم پشت سرتان...
اینجا تهران است 5 روز بدون حضور شما... این شهر هزار رنگ و لعاب من این روزها جان ندارد نیمه جان شده است شاید هم مرده است نمی‌دانم فقط می‌دانم همه شهر چشم شده‌اند سر راهتان...
یاد اس ام اس‌های پارسال می‌افتم و سفر به قمی که 9 روز طول کشید، بچه ها می‌گفتند:
شهر تهران بی تو از دل و دلبر خالیست/عشق برگرد که حال من ودل طوفانیست/وقت آنست که با حضرت حافظ خوانیم / ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست.
خشک سالی شده، ای بارش باران برگرد / جانشین خلف پیر جماران برگرد / نفست حافظ این شهر گناه آلود است / نازنین رهبر ما زود به تهران برگرد.
نمی‌دانم برای برگشتنت باید احساسی بنویسم و از بی‌تاب شدن ستاره‌ها و نخل‌ها و دل‌هایمان برایت بگویم یا از این شهر پر فریب...فقط می‌دانم که می‌خواهیم برگردید همین...
هدیه رهبری به خانواده های شهدا
چند لحظه با چفیه ات غبار غم های دلم را پاک کن
بهای وصل
آقاجان : سایه ات بر سرم مستدام باد.
